De goede man werd rond 633 ergens in de regio Edinburgh geboren. Waar precies, dat weet men niet. Op zijn achttiende had hij een visioen: hij zag een ziel begeleid door engelen ten hemel stijgen. Hij interpreteerde dat als de aanzet om monnik te worden.Eerst ging hij naar het klooster in Melrose aan de rivier de Tweed. In het jaar 660 - onze Cuthbert was al 27 - ging het donderen. De synode van Whitby besliste dat de kerk in deze regio - Northumbria - voortaan de lijn van de paus zou gaan volgen. Daar waren niet alle monniken in de regio, speciaal die in Lindisfarne op Holy Island, het mee eens, en Cuthbert kreeg de ondankbare taak ze te overtuigen. 'De zeehonden luisteren beter dan die monniken' aldus Cuthbert.
Maar uiteindelijk overtuigde hij die monniken. Cuthbert werd beroemd als prediker en genezer. Na tien jaar vond hij het tijd om zich als heremiet uit het wereldse leven terug te trekken, en dat deed hij op wat nu St Cuthbert's Island heet, een klein eilandje vlakbij Holy Island. Dat was nog te dichtbij de aardse verlokkingen, dus ging hij naar het nog geïsoleerdere Inner Farne, bij Bamburgh Castle. Daar bouwde hij een cel voor zichzelf en woonde er negen jaar.
In 685 werd hij door de synode benoemd tot bisschop van Lindisfarne.
Klooster van Lindisfarne op Holy Island
Maar dat deed hij pas toen de hele synode, voorgegaan door koning Egfrid, naar zijn eilandje kwam om hem te smeken.Korte tijd later, op 20 maart 687, overleed hij. Hij wilde in zijn cel begraven worden maar hij werd begraven in Lindisfarne, in een enorme sarcofaag. Elf jaar later keken ze in zijn kist en ziedaar: zijn lichaam was ongeschonden! Wonder! En dus: heilig!
Toen kwamen de Vikingen. Ze deden onvriendelijke dingen, en de monniken vluchtten, met medeneming van Cuthbert in zijn kist. Gedurende zeven jaar trokken ze rond in de regio, langs de plekken waar Cuthbert iets te betekenen had gehad, met hem in zijn kist in hun bagage, langs de rode stippellijn.
Daarna begroeven ze hem in de kathedraal van Chester-le-Street, 10 km noordelijk van Durham. Daar lag hij een eeuw. In 995 verhuisden ze met Cuthbert naar Dunholme.Op 11 augustus 1093 werd de eerste steen gelegd van de kathedraal van Durham,
en op 4 september 1104 was die ver genoeg voltooid om Cuthbert's graf te mogen huisvesten. En als hij intussen niet is opgestaan ligt hij daar nu nog.
De kloostergang in Durham.
